تحقیق د مورد علم مرموز روانشناسی و تاثیر آن در زندگی

روانشناسی
:
"خوشبختی مهم نیست"
دانش ZEIT: چرا افراد در "گروه موفقیت" شما هنگام برخورد با شرایط دشوار بهتر از دیگران هستند؟

ویلانت: این مطالعه نشان داد کسانی که من آنها را "آداپتورهای بالغ" می نامم موفق تر هستند: آنها با نوعدوستی واکنش نشان می دهند و سعی می کنند از وضعیت موجود برای آینده بیاموزند. آنها احساسات خود را قوی یا پرخاشگری در حال ظهور به گونه‌ای هدایت می کنند که به عنوان مثال با ورزش ، در داخل هیچ آسیبی نبینند.

ZEIT Wissen: و در مورد عوامل خطر شناخته شده مانند استعمال دخانیات ، الکل و عدم ورزش - چه اهمیتی دارند؟

مطالعه گرانت
مطالعه گرانت
از سال 1937 ، محققان دانشگاه هاروارد به دنبال پیشرفت 268 فارغ التحصیل دانشگاه هاروارد ، متولد سالهای 1939 تا 1944 ، درگیر جنگ و صلح ، شغل و بیماری ، عروسی و طلاق بودند - تا امروز. همه شرکت کنندگان به دلیل کم بودن سهمیه زن در آن زمان مرد بودند ، چهار نفر از آنها در مجلس سنا بودند ، یکی رئیس جمهور جان اف کندی. یک نویسنده موفق نیز در میان شرکت کنندگان است.

Vaillant: الکل ظاهراً نقش غالب تر از آنچه مدتها تصور می شد ، بازی می کند. این علت بسیاری از مواردی است که هنوز به وضوح به آن نسبت داده نشده است. در این مطالعه ، ما نه تنها خود را به میزان مصرف الکل محدود نکردیم بلکه مشکلات ناشی از الکل را نیز مورد بررسی قرار دادیم. به عنوان مثال ، استعمال دخانیات معمولاً تنها نتیجه مصرف الکل است: هرچه بیشتر بنوشید ، طبق نظم زنجیر ، بیشتر سیگار می کشید. البته سرطان ریه نتیجه مستقیم سیگار کشیدن است .

دانش ZEIT: . اما اساساً الکل در آغاز نزول است؟

ویلانت: بله ، و این او را خطرناک می کند. به نظر می رسد آموزش و پرورش احتمالاً تأثیر آن را محدود می کند. بسته به نقشی که در زندگی فعلی دارند ، این تأثیر مستقیمی بر مصرف الکل دارد. به عنوان مثال ابتدا روزانه آموزش کاهش می یابد ، سپس مصرف الکل افزایش می یابد.

دانش ZEIT: شرکت کنندگان در مطالعه شما همه از فارغ التحصیلان دانشگاه هاروارد از سال 1939 تا 1944 می آیند و عدم آموزش نباید مشکلی ایجاد کند.

ویلانت: نه ، نه. اما هاروارد 50 سال پیش بود. ما امروز تفاوتهای بسیار واضحی بین شرکت کنندگان مشاهده می کنیم.

دانش ZEIT: با این وجود ، تأثیر دوره هاروارد همچنان پابرجاست. علاوه بر این ، فقط مردان در این مطالعه شرکت می کنند. آیا می توان نتیجه گیری کلی از دوره زندگی خود گرفت؟

ویلانت: علیرغم شباهت های واضح ، همه افراد هستند. البته این درست است که ما به طور کلی تماشای یک مجموعه خاص و مورد علاقه و همچنین با توجه به امید به زندگی هستیم. کسانی که هنوز زنده هستند حدود 90 سال سن دارند و هنوز 30 درصد - بیش از سه برابر میانگین جمعیت آن سن. اما تأثیر هاروارد تا حد زیادی در طول زندگی مورد چشم انداز قرار می گیرد. اتفاقاً همین مسئله در مورد کودکی نیز صدق می کند.

دانش ZEIT: شما ادعا می کنید که کودکی ناراضی و ترسناک تأثیر کمی بر آینده دارد.

ویلانت: بله ، این نتیجه مطالعه به ویژه تعجب آور است. بسیاری از مشارکت کنندگان با مشکلات سلامت روان در طی سالها بهبود پیدا کردند ، به زودی آثار کودکی ناپدید شد ، از نظر آماری دیگر هیچ تأثیری بر رضایت ، سلامتی و طول عمر وجود نداشت.

دانش ZEIT: آیا شرکت کنندگان با افزایش سن شادتر شدند؟

ویلانت: خوشبختی وماً ارتباطی با زندگی رضایت بخش ندارد ، چندان مهم نیست. "خوشحال شدن" فقط حالت ذهنی است. بریتنی اسپیرز را در یک مهمانی شنبه شب تصور کنید: او می رقصد ، می نوشد ، لاس می زند ، او چند ساعت خوشحال و بی خیال است. مشکل این است: صبح یکشنبه چیست؟ آیا او هنوز آنجا خوشحال است؟ و همچنین: شادی اغلب باعث کاهش درایو داخلی می شود.

ناوبری صفحه
صفحه بعد  
"من شخص را در زندگی روزمره نمی شناسم ، اما زندگی آنها را می شناسم"
هدف بررسی

صبح به خیر،

مصاحبه بسیار دلپذیر خوانده می شود ، اما .

. فراتر از من است که هدف از مطالعه ، اندازه گیری ها چیست؟ به نظر می رسد این مطالعه نوعی مجموعه اطلاعات دقیق wischi-waschi است.

آقای ویلانت می توانست این مسئله را از استاد خارج کند.

توجه

 پاسخ  گزارش  توصیه
Minhen    # 1.1 - 12 ژوئیه 2010 ، ساعت 11:29 بامداد.
مصاحبه کافی است

هدف از مطالعه را می توان در مصاحبه مشاهده کرد. این در مورد پیری و یافتن عواملی است که با تعریف به زندگی موفق منجر می شوند.
همچنین هیچ دلیلی برای صحبت درباره مجموعه اطلاعات Wischi-Waschi وجود ندارد. روش پیشنهادی در مصاحبه ، یک روش استاندارد عادی را نشان می دهد ، همانطور که در تحقیقات روانشناختی برقرار است. اگر به پارامترها علاقه مند هستید ، همچنان می توانید انتشارات نویسنده در مورد مطالعه را بخوانید: http: //adultdev.bwh.harvard.…
به نظرم می رسد شما از یک مصاحبه ساده سؤال زیادی می کنید.

شادی بیش از حد است

خوشبختی همیشه تنها یک لحظه بسیار کوتاه در زندگی است. من رضایت را بسیار مهمتر می دانم که این یک احساس پایدارتر از خوشبختی است. لحظات خوشبختی کوتاه ، شدید و مطمئناً مهم نیز هستند. اما کسانی که فکر می کنند برای زندگی باید زندگی شاد داشته باشند ، غرق هستند. من برای خوشبختی تلاش نمی کنم ، می خواهم به رضایت بپردازم. و سپاسگزارم که لحظه های خوشبختی را هنگام گشودن بپذیرید.

اصلاً معنی دار نیست!

مشکل این مطالعه ، همانطور که مصاحبه را نشان می دهد ، بالاتر از همه تعریف "زندگی موفق" است. جدای از این واقعیت که "موفق" یک اصطلاح بسیار نسبی و همچنین ذهنی است ، این امر مستثنی است که افراد دارای محدودیتهای سلامتی (چه جسمی و چه روانی) نمی توانند "زندگی موفقی" داشته باشند. به نظر می رسد این در تضاد عجیب با این واقعیت است که روابط بین فردی باید مسئولیت یک زندگی خوب باشد. این تناقض فقط درصورتی ممکن است اجتناب شود که کسی بگوید که مردم ارتباط کافی با سایر افراد ندارند - کاملاً پوچ!
علاوه بر این ، به سختی جای تعجب است که آموزش و پرورش (طبق این مطالعه) در صورتی که فقط فارغ التحصیلان دانشگاه هاروارد را امتحان کند ، تأثیر زیادی در "زندگی موفق" خواهد گذاشت.
همانطور که من آن را می بینم ، این مطالعه بسیار علاقه مند است و به هیچ وجه معنی دار نیست!

پشت مناطق کم عمق جویندگان سعادت

رسانه ها ، بسیاری از دانشمندان ، فیلسوفان ، روانشناسان و مربیان اجتناب ناپذیر در شکار بی سابقه ای در زمینه دلایل و تأثیرات خوشبختی شرکت می کنند یا اینکه خوشبختی ، که اغلب مورد استناد قرار می گیرد ، می تواند معنی داشته باشد. سمپوزها در آنجا برگزار می شوند و قراردادهای تحقیقاتی به آنها اعطا می شود ، مشاوران و متخصصان باطل درباره قدرت و اهمیت شادی شایعه می شوند و با این وجود همه در حلقه ها قرار می گیرند.
مقاله به طرز چشمگیری نشان می دهد که دانش تجربی واقعاً در مورد خوشبختی چیست ، چقدر شکار روحی و روانی برانگیخته شده برای پدیده "خوشبختی" را با دید واضح نشان می دهد.
هنگامی که تعداد زیادی از جویندگان شادی و جذابیت های موفق در جاده ها وجود دارند ، بدیهی است که در جامعه ما چیزی پیش می رود ، که اشتیاق سعادت ناشی از یک نبوت پرورش یافته غیرمنطقی است که توسط دیگران تحقق می یابد.
جستجوی خوشبختی وقتی شروع به اشغال زندگی با انتظارات بیش از حد خطرناک می شود. روش های مختلف باطنی ابتدا به کار می رود و بلافاصله میزبان مربیان زندگی و مربیان روح که شکاف بزرگی در بازار کشف کرده اند و از آن به عنوان یک معدن طلا بهره برداری می کنند. با این شیوه ، به نظر می رسد حداقل یک گروه وجود دارد که هر وقت زنگ پول نقد زنگ بزند ، "خوشحال" می شود. بنابراین این سؤال پیش می آید که آیا خوشبختی و رفتار مادی گرایانه ارتباط چندانی با هم ندارند.